Historia i historyk w wychowaniu

Abstrakt

Od kilku lat historia, jako dziedzina wiedzy jest w odwrocie. Jest to niewątpliwie pro-blem, który wymaga oddzielnych studiów, dlaczego tak się dzieje? Jedna z przyczyn ma swoje źródło w „polityce historycznej”, która wytworzyła nową „cenzurę” i promuje „badaczy” uległych wobec centrum dyspozycyjnego. Historia, która powinna być nauczycielka życia, wbrew temu powołaniu jest traktowana „jak handlarka,u której można zamówić dowolny towar”(prof. J. Szacki, Wokół etyki polskiego humanisty, 2010). Niezależnie od tych turbulen-cji, autor uważa, że ma ona swoje miejsce w wychowaniu, pod warunkiem, że przeszłość jest przedmiotem refleksji, a nie wiary. Bez zrozumienia przeszłości, nieraz złożonej i trudnej, nie potrafimy uwolnić się od jej ciężaru i zamiast unikać już raz popełnionych błędów będziemy je powtarzali i uzasadniali przywiązaniem do tradycji. Historyk nie jest od wypisywania recept na „dobrą przeszłość”, bo jego powołaniem jest prowokowanie jej poznania, poprzez stawianie ważnych i odważnych pytań.