ZADANIA, KIERUNKI ROZWOJU I POTENCJAŁ BOJOWY RADZIECKIEJ MARYNARKI WOJENNEJ W LATACH ZIMNEJ WOJNY
DOI:
https://doi.org/10.34813/19coll2021Słowa kluczowe:
radziecka marynarka wojenna, potencjał bojowy, zimna wojna, rozwój marynarki wojennej, Układ Warszawski versus NATOAbstrakt
W artykule przedstawiono poglądy wyższych dowódców radzieckich (adm. Gorszkowa, Kasatonowa i marszałka Sokołowskiego) na kierunki rozwoju, zadania oraz potencjał radzieckiej marynarki wojennej w latach zimnej wojny. Przeprowadzone analizy potwierdzają, że w okresie zimnej wojny w ZSRR o kierunkach rozwoju sił zbrojnych, w tym marynarki wojennej, decydowały przede wszystkim poglądy przywódców politycznych, a nie dowódców wojskowych. W artykule przedstawiono ponadto analizę porównawczą wielkości okrętowej salwy rakietowej i torpedowej państw Układu Warszawskiego i państw NATO, ze szczególnym uwzględnieniem potencjału ZSRR i USA. Ważnym aspektem publikacji jest analiza zmian potencjału ilościowego najważniejszych klas okrętów nawodnych i podwodnych ZSRR w latach 1960–1990.
Dane do wykonania analiz potencjałowych pochodzą z roczników Jane's Fighting Ships z lat 1960-1990, które pozwoliły zweryfikować poglądy przedstawiane przez admirałów Gorszkowa i Kasatonowa.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2021 Tomasz Szubrycht
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.