KODEKSY ETYCZNE W POWOJENNYM WOJSKU POLSKIM

Abstrakt

Ludowe Wojsko Polskie formowało się w złożonej sytuacji zewnętrznej i wewnętrznej powojennej Polski. Po zakończeniu działań wojennych odgrywało mało popularną wśród kadry oficerskiej rolę umacniania władzy, stanowiąc dla niej oparcie. „Zbrojne ramię” narodu i jednocześnie „tarcza” PZPR jak propagandowo pisano i mówiono o ludowym Wojsku Polskim, było elementem państwa, o ograniczonej suwerenności i związanego sojuszami wynikającymi z ówczesnych uwarunkowań geopolitycznych. Korpus oficerski tej armii miały cechować odpowiednie walory moralno-etyczne i zwyczaje, zgodne z oficjalną państwową doktryną światopoglądową. W latach 1965-1989 powstały w wojsku trzy odrębne dokumenty normatywne będące kodeksami postępowania etycznego kadry zawodowej w relacjach służbowych jak i jej życiu osobistym. Niniejszy artykuł stanowi próbę nakreślenia obrazu kadry przez pryzmat tych właśnie uregulowań.