ZIELONY ANARCHIZM W WALCE Z CYWILIZACJĄ I SPOŁECZEŃSTWEM: UJĘCIE PROGNOSTYCZNE

Autor

DOI:

https://doi.org/10.34813/04coll2024

Słowa kluczowe:

radykalny zielony anarchizm, ekstremizm prośrodowiskowy, ekstremizm prozwierzęcy, ekoterroryzm, indywidualistyczny anarchizm, antyantropocentryzm, illegalizm

Abstrakt

Celem artykułu jest prognozowanie w odniesieniu do zagrożeń, powstających w związku z rozwojem zielonego ekstremizmu, reprezentowanego przez ugrupowania zaliczane do społecznego, indywidualistycznego, pro-środowiskowego i prozwierzęcego anarchizmu. Podstawą tego prognozowania jest analiza kluczowych elementów ideologii, zogniskowanych wokół dwóch wspólnych dla tych ugrupowań treści, a mianowicie: odrzucenia motywowanej żądzą zysku cywilizacji industrialnej oraz poszerzenia zakresu wspólnotowej wolności, a także dodatkowych filozoficzno-światopoglądowych elementów przez te ugrupowania przyjmowanych. W artykule tym autorka usiłuje odpowiedzieć w szczególności na następujące pytania: 1) czy rzeczywiście treści te są solidnym spoiwem dla trwałej organizacyjnej kooperacji i ideologicznego wzmocnienia motywacji, 2) które z tych czterech typów ugrupowań i dlaczego może rozwinąć w przyszłości bardziej radykalną formę sprzeciwu, wreszcie 3) jaka będzie przyszłość zielonego ekstremizmu.

Bibliografia

Aiken, W. (1984). Ethical Issues in Agriculture. W: T. Regan (red.), Earthbound. New Intro- ductory Essays in Environmental Ethics (s. 274–288. Random House.

Ackerman, G.A. (2003). Beyond Arson? A Threat Assessment of the Earth Liberation Front. Terrorism and Political Violence, 15(4), 143–170. https://doi.org/10.1080/09546550390449935

Barcott, B. (2002, 7 kwietnia). From Tree Hugger to Terrorist. New York Times. https://www.nytimes.com/2002/04/07/magazine/from-tree-hugger-to-terrorist.html.

Bolz, F., Dudonis, K.J., Schulz, D.P. (2005). The Counterterrorism Handbook. Tactics, Procedures, and Techniques. Taylor & Francis. https://doi.org/10.1201/9781420057904

Carus, W.S. (2001). R.I.S.E. (1972). W: J. B. Tucker, Toxic Terror (s. 55–71). MIT Press.

Chalecki, E.L. (2002). A New Vigilance: Identifying and Reducing the Risk of Environmental Terrorism, Global Environmental Politics, 2(1). https://doi.org/10.1162/152638002317261463

Eagan, S.P. (1996). From Spikes to Bombs: The Rise of Eco-Terrorism. Studies in Conflict & Terrorism, 19, 1–18. https://doi.org/10.1080/10576109608435993

Ferry, L., Volk, C. (1995). The New Ecological Order. University Chicago Press.

Jarboe, J.F. (2002, 12 lutego). Domestic Terrorism Section Chief, Counterterrorism Division, Federal Bureau of Investigation, Before the House Resources Committee, Subcommittee on Forests and Forest Health. Washington, DC. Pobrano 17.01.2021 z: https://archives.fbi.gov/archives/news/testimony/the-threat-of-eco-terrorism

Jonas, H. (1979). Das Prinzip Verantwortung. Versuch einer Ethik für die technologische Zivilisation. Insel Verlag.

Kushner, H.W. (2003). Encyclopedia of Terrorism. Sage Publications.

Lee, M.F. (1995a). Earth First! Environmental Apocalypse. Syracuse University Press.

Lovelock J. (2003). Gaja. Nowe spojrzenie na życie na Ziemi, Warszawa: Prószyński i S-ka.

Miss Ann Thropy. [pseud]. (1987, 1 maja). Population and AIDS. Earth First!, 7(5).

Moynihan, M., Søderlind, D. (2003). Lords of Chaos: The Bloody Rise of the Satanic Metal Underground. Feral House.

Morris, C. (1964). The Rights and Duties of Beasts and Trees: A Law Teacher’s Essay for Landscape Architects. Journal of Legal Education, 17.

Mullins, W.C. (1997). A Sourcebook on Domestic and International Terrorism. An Analysis of Issues, Organizations, Tactics and Responses. Charles C. Thomas Publisher.

Nash, R.F. (1989). The Rights of Nature. A History of Environmental Ethics. The University of Wisconsin Press.

Pickering, L.J. (2007). The Earth Liberation Front 1997–2002. Arissa Media Group.

Pickering, L.J. (2007). Final Statement of Leslie James Pickering as Spokesperson of the North American Earth Liberation Front Press Office. W: L. J. Pickering, The Earth Liberation Front 1997–2002 (s. 234). Arissa Media Group.

Posłuszna, E. (2015). Environmental and Animal Rights Extremism, Terrorism, and National Security. Elsevier.

Regan, T. (ed.). (1984). Earthbound. New Introductory Essays in Environmental Ethics. Ranom House.

Schwartz, D.M. (1998). Environmental Terrorism: Analyzing the Concept. Journal of Peace Research, 35(4), 483–496. https://doi.org/10.1177/0022343398035004005

Søderlind, D. (2003). Lords of Chaos: The Bloody Rise of the Satanic Metal Underground. Feral House.

Stallwood, K. (2004). A Personal Overview of Direct Action in the United Kingdom and the United States. W: S. Best, A. J. Nocella II (eds.), Terrorist or Freedom Fighters? Reflections on the Liberation of Animals (s. 81–93). Lantern Books.

Wittgenstein, L. (2000). Dociekania filozoficzne. PWN.

Pozostałe źródła

Grecja w Ogniu. (2013, 1 września). Indonezyjski ELF podpalił Instytut Sztuki w Dżakarcie. Pobrano 21.09.2019 z: http://grecjawogniu.info/?p=16578

Kiesling, B. (b.d.). Kim są konspiracyjne komórki ognia. Pobrano 26.09.2019 z: http://strims.pl/s/Anarchizm/tw/nr65cv/brady-kiesling-kim-sa-konspiracyjne-komorki-ognia

[KKO – NFA] Konspiracyjne Komórki Ognia – Nieformalna Federacja Anarchistyczna. (2014, sierpień). Projekt Feniks. Wydawnictwo „Grecja w Ogniu”. Pobrano 28.12.2020 z: https://grecjawogniu.info/wp-content/uploads/2014/09/Projekt-Feniks-POPRAWIONY.pdf.

[KKO – NFA] Konspiracyjne Komórki Ognia – Nieformalna Federacja Anarchistyczna. (b.d.). Słońce wciąż wschodzi. Pobrano 26.09.2013 z: http://grecjawogniu.info/?p=4103

Konspiracyjne Komórki Ognia & Teofilos Mavropoulos. (2012, 16 maja). Rozbijając mity o więzieniu – solidarność z Olgą Economidou. Pobrano 26.09.2018 z: http://raf.espiv.net/index.php?option=com_content&view=article&id=1311:konspiracyjne-komorki-ognia-a-teofilos-mavropoulos-qrozbijajc-mity-o-wizieniuq-solidarno-z-olg-economidou&catid=52:greccy-anarchici&Itemid=81

Pobrania

Opublikowane

2024-04-01

Numer

Dział

Artykuły